مسجدِ نَمِره يا مسجد حضرت ابراهيم
در غرب عرفات، مسجدي است بزرگ با نام مسجد نمره . از اين مسجد با نام هاي مسجد حضرت ابراهيم، مسجد عرفه و مسجد عُرَنَه ـ وادي حاشيه عرفات ـ هم ياد کرده اند.
مسجد نَمِره در قرن دوم هجري و در دوره منصور عباسي بنا شده و پس از آن همواره مورد توجه مورّخان و سفرنامه نويسان بوده است. محتمل است که مسجد از قرن نخست برپا بوده و به روزگار منصور بازسازي شده باشد. بخشي از اين مسجد در محدوده شرعي عرفات نيست و به اعتقاد علماي شيعه و سني، در زمان وقوف، کسي حق توقف در آن را ندارد.
مساحت مسجد در عهد مهدي عباسي، حدود هشت هزار متر مربع بوده و اين نشانه اهميتي است که اين مسجد در قرن دوم هجري براي مسلمانان داشته است. مسجد نمره در سال 559 قمري به دست جمال الدين اصفهاني وزير بازسازي شد و مساحت آن تا حدود 14400 متر افزايش يافت. گويا اين مسجد در آن زمان، بدون سقف و رواق بوده است; سپس در روزگار عثماني ها رواق هايي براي آن ساخته شد.
بناي فعلي مسجد در عهد سعودي ها ساخته شده و مساحت آن تا پيش از توسعه فهد به حدود هيجده هزار متر مربع مي رسد. اکنون اين مسجد داراي رواق هاي متعدد و نيز چهار مناره است که در شرق و غربِ آن بر سرپا است.
نوشته متن برگرفته از کتاب آثار اسلامی مکه و مدینه نوشته رسول جعفریان