پیاده‌روی حدود 20 میلیون نفری مسلمانان امسال در اربعین امام حسین علیه‌السلام نشان داد، نوری که به زعم دشمن در 1400 سال پیش قرار بود خاموش شود، هر روز فروزنده‌تر و پرفروغ‌تر می‌شود و این همان معنای جمله‌ای است که امام خمینی(ره) فرمود: محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر است.

در حرکت پیاده‌روی زائران اربعین، مسلمانان هم شیعه و هم سنی و حتی پیروان سایر ادیان حضورر داشتند.

در پیاده روی زائران از کشورهای ایران، بحرین، پاکستان، هند، افغانستان، سوریه، لبنان، آذربایجان، بنگلادش و سایر کشورهای مسلمان حضور داشتند و نماد بسیار زیبایی از وحدت مسلمانان را به نمایش گذاشتند.

تظاهرات 20 میلیونی زائران درس خوبی به دشمنان تفرقه‌افکن امثال آمریکا، انگلیس و سرویس‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی داد و نشان داد که حرکت‌های بی‌ثمر مانند جریان‌های تکفیری و سلفی در مقابل سیل جمعیت مسلمانان متحد، همچون خاشاکی در مسیر آب زلال رودخانه قرار دارد.

در این بین، نمایش وحدت دو ملت مسلمان و همسایه یعنی ایران و عراق واقعاً دیدنی بود. به هر کدام از برادران مسلمان عراقی برخورد می‌کردیم، اظهار می‌کردند ایرانی‌ها در قلب ما قرار دارند و همچنین، ایرانی‌ها نیز مسلمان عراقی را به عنوان برادر و دوست خود می‌دانند و در کشور عراق به هیچ‌وجه احساس غربت و دوری نمی‌کنند، بلکه این سرزمین را خانه دوم خود می‌دانند، گرچه در سال‌های 59 تا 67 دیکتاتور عراق که دست‌نشانده آمریکا بود، جنگ تحمیلی را به دو ملت بزرگ ایران و عراق تحمیل کرد و باعث عقب‌ماندن کشور مظلوم عراق شد، اما واقعاً مردم ایران و عراق خود را برادر و هم‌کیش می‌دانند و هرگز بین خود دشمنی تصور نمی‌کنند که محور این وحدت و دوستی همان وجود اهل‌بیت در عراق و مرقد مطهر امام علی(ع) در نجف، امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل (ع) در کربلا، امام کاظم و امام جواد علیهم‌السلام در کاظمین، امام هادی و امام عسگری علیهم‌السلام در سامرا و سایر اهل‌بیت در این کشور کهن و مسلمان است.

حرکت پیاده‌روی اربعین درس خوبی به داعشی‌ها و اختلاف‌افکنان داد و همچنین به جریان‌های سلفی‌گری و وهابیت نشان داد که آنچه باعث وحدت و محور اتفاق مسلمانان است، همان جریان ناب اسلام و وجود اهل‌بیت (ع) و پیامبر(ص) است.

نه اینکه چشم به نقشه‌های استعمارگران پیر داشته باشند و هر روز به فکر ابداع مذهب جدیدی باشند، همانگونه که وهابیت و بهائیت و اخیراً تکفیری‌ها و داعشی‌ها از اتاق‌های فکر سرویس‌های امنیتی و جاسوسی انگلیس، آمریکا و اسرائیل بیرون آمدند و این جریانات هیچ‌گونه پایداری و ریشه ندارد.

در راهپیمایی اربعین امام حسین(ع) صحنه‌هایی مشاهده کردیم که بسیار آموزنده بود، هم از نظر فردی و هم از نظر اجتماعی، در بین راه برچسب هایی با عکس مقام معظم رهبری و با عنوان این که شیعه و سنی برادر هستند بین راهپیمایان اربعین پخش کردیم، یکی از زائران تا چشمش به عکس رهبر انقلاب اسلامی افتاد گفت: عکس آقا جان مان است، لطفا به کوله پشتی من بچسبان و تعدادی هم برای اعضای کاروان به ما بدهید.

به عنوان مثال؛ دو نوجوان آذری‌زبان که از ایران عازم کربلا بودند، قبل از خروج از مرز مهران تصمیم گرفته بودند حال که زائر امام حسین(ع) شدند، نماز یاد بگیرند و از این پس نماز بخوانند.

این دو نوجوان بعد از ظهر وارد چادر بسیج شده و هم‌زمان نماز صبح، ظهر و عصر را با یکدیگر تمرین می‌کردند و قرار گذاشتند که از این پس نماز بخوانند و این نشان می‌دهد همان جمله‌ای که در وصف امام حسین(ع) گفته می‌شود «ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة» یعنی امام حسین(ع) چراغ راهنمای انسان و کشتی نجات است، نشان می‌دهد، هنوز هم عده‌ای را از گمراهی و جهالت نجات می‌دهد و به سوی دین و نماز راهنمایی می‌کند.

یا در یکی از موکب‌های عراقی که با اصرار جلوی اتوبوس زائران امام حسین(ع) را گرفته و به آنها اطعام داده و با اصرار التماس می‌کرد که خرماهای نذری را هم بخورند هم با خود ببرند. بعد اعلام کرد، من خودم در زمان جنگ تحمیلی به دست ایرانی‌ها اسیر بودم و اکنون نذر کرده‌ام برای امام حسین(ع) نذری بدهم و زائران ایرانی را همچون برادر خود دوست داشته باشم و این درس بسیار بزرگی است که با محوریت امام حسین(ع) به افراد داده شده است.

به گفته یکی از همراهان این سفر، مردم مظلوم عراق ذاتا‌ انسان‌های محترم و باشخصیتی هستند که متأسفانه در زمان رژیم ستمگر صدام و پس از آن در زمان اشغال آمریکایی‌ها، شخصیت آنها دچار خدشه شده و امروز به برکت امام حسین(ع) احساس شخصیت می‌کنند و خدمت‌رسانی به زائران امام حسین(ع) را برای خود افتخار می‌دانند.

مردم عراق احساس عجیبی نسبت به اربعین امام حسین(ع) دارند و معتقدند اگر عمده پس‌انداز خود در طول سال را برای خیرات کردن و نذری دادن در اربعین خرج کنند، باعث برکت در مال و زندگی آنها می‌شود و لذا با خلوص نیت و با کمال میل به زائران امام حسین(ع) اطعام می‌دهند و یا خدمات مختلفی ارائه می‌کنند.

حرکت دیگری که در بین‌الحرمین امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) مشاهده کردم این بود که هیئتی از منطقه آزادشده آمرلی در عراق در قالب موکب عزاداری در بین‌الحرمین سینه‌زنی می‌کردند که در نوحه خود به این مضمون اشاره داشتند که با حکم مرجعیت عراق و با محور امام حسین(ع) و حضرت اباالفضل(ع) توانسته‌اند بر داعشی‌ها پیروز شده و منطقه آمرلی را آزاد کنند و پس از مدتی سینه‌زدن، مداح این هیئت ابتدا به زبان عربی شرح مختصری از اشغال آمرلی توسط داعش و سپس آزاد شدن به وسیله جوانان آن منطقه را اعلام کرد و حتی نام دو شهید منطقه را نیز در بین‌الحرمین ذکر کرد و پس از آن به زبان فارسی برای ایرانیان اعلام کرد که آمرلی منطقه شیعه‌نشین در عراق است و پس از تقدیم دو شهید 20 و 21 ساله از دست داعشی‌ها آزاد شد که در پی این گفته، سایر افراد حاضر در بین‌الحرمین با نشان دادن دو انگشت به علامت پیروزی و یا به قول عرب‌ها «النصره» حمایت خود را از برادران خود نشان دادند.

هنگام ورود یکی از کاروان‌های ایرانی به کربلا که مصادف با بعد از نماز مغرب و عشاء با صدای انفجار شدید مواجه شد که در پاسخ به این حرکت، همه شعار می‌دادند: «لبیک یا حسین» و «حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست»؛ یعنی دشمنان بدانند که پیروان امام حسین(ع) از شهادت در راه خدا نمی‌ترسند و این درس بزرگ عاشوراست که هرگز از دشمن نترسند و این رمز پیروزی ایران در جنگ تحمیلی و حتی برادران عراقی در مقابل با اشغال آمریکایی‌هاست و تا زمانی که راه امام حسین(ع) را ادامه دهند، هیچ کشوری و هیچ جریانی نمی‌تواند بر آنها غلبه کند.

به نقل از فارس