اعمال و عبادات در روز و شب دحوالارض
- 29 شهریور 1393
- 13:49
- عمومی
- 0 دیدگاه
-
فردا، روز بيست و پنجم ذي قعده، روز دحو الارض است. يعني روزي است كه زمين از زير خانه خدا [كعبه معظمه] پهن و فراخ گرديد.
نخستين مكاني كه از زمين آفريده شد، خانه خدا بود و بدين جهت مكه معظمه را كه كعبه در آن قرار دارد، «ام القري» ميگويند و آنگاه، از زير آن، ساير بخشهاي زمين گسترش پيدا كرد و به شكل و هيأت بعدي درآمد.
در روايات متعددي آمده است كه در بيست و پنجم ذي قعده، كعبه نصب گرديد، زمين گسترده شد، آدم (ع) هبوط كرد، ابراهيم خليل (ع) و عيسي مسيح (ع) متولد شدند و رحمت خدا پخش گرديد.
اما عبادات و طاعات بندگان در شب و روز دحو الارض بدين قرار است:
۱- اميرمؤمنان (ع) فرمود: نخستين رحمتي كه از آسمان بر زمين فرود آمد، در بيست و پنجم ذي قعده بود. كسي كه اين روز را روزه گرفته و شبش را به عبادت بايستد، ثواب عبادت صد ساله را كه روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهي كه در اين روز براي ذكر پروردگارشان گرد هم آيند، پراكنده نميگردند مگر اينكه خواسته آنان داده شود. در اين روز، يك ميليون رحمت نازل ميشود كه نود و نه درصد آن براي ذاكرين و روزه داران اين روز و عبادت كنندگان اين شب خواهد بود.
۲- امام رضا (ع) در حديثي فرمود: و في خمسة و عشرين من ذي القعدﺓ وضع الله البيت، و هو اوّل رحمة وضعت علي وجه الأرض فجعله الله عزّوجلّ مثابة للنّاس و أمناً.
يعني: خداوند سبحان در بيست و پنجم ذي قعده، كعبه را بنا نهاد و آن، نخستين رحمتي است كه در روي زمين قرار داده شد. پس آن را خداي سبحان، محل گردهمايي و خانه امني براي مردم قرار داد.
۳- حسن بن وشاء، گفت: من در كودكي به همراه پدرم در شنبه بيست و پنجم ذي قعده به محضر امام رضا (ع) رسيديم و آن حضرت به ما فرمود: شب بيست و پنجم ذي قعده، شبي است كه حضرت ابراهيم (ع) و حضرت عيسي (ع) در آن متولد شدند و در اين شب، زمين از زير كعبه، پهن و گسترده گرديد. پس هر كسي در روز آن، روزه بگيرد، همانند كسي است كه شصت ماه را روزه گرفته باشد.
۴- عبدالله بن مسعود از پيامبر (ص) روايت كرد، كه آن حضرت فرمود: و انزل الله الرّحمة لخمس ليال بَقِينَ من ذي القعدة، فمن صام ذلك اليوم كان له كصوم سبعين سنة.
يعني: خداوند متعال، رحمت واسعه خويش را در پنج شب مانده به آخر ذي قعده [يعني در ۲۵ ذي قعده] نازل نمود. پس هر كسي آن روز را روزه بگيرد، اجر و پاداش وي همانند كسي است كه هفتاد سال را روزه گرفته باشد.
۵- خواندن دو ركعت نماز در پيش از ظهر، كه در هر ركعت، يك بار سوره حمد و پس از آن پنج بار سوره والشمس (سوره ۹۱) و پنج بار سوره والضحي (سوره ۹۳) قرائت گردد. پس از سلام نماز، بگويد: لا حول و لا قوﺓ الاّ بالله العلي العظيم.
سپس اين دعا را بخواند: يا مقيل العثرات، اَقِلني عَثرتي، يا مجيب الدّعوات، اَجِب دَعوَتي …
۶- خواندن دعاي: أللهم داحِيَ الكعبة و فالِقِ الحبّة و صارف اللزبة …
به هر روي، اين شب بزرگ، يك فرصت بزرگي است براي آناني كه ميخواهند با شكر و طاعت خود در درگاه پروردگار متعال، قربت و رضايت وي را براي خويش جلب كرده و رابطه خود را با عالم معني مستحكم نمايند.
۷- زيارت ثامن الحجج، حضرت امام علي بن موسي الرضا (ع) در اين روز، ثواب فراواني دارد.