به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، وقايعي تلخ و شيرين كه طعم ترد اين ماه عزيز را به تبلور فراز و فرودهاي خلقت انسان ملحق نموده و در مرور افت و خيزهاي آن مي توان آينه عبرت را به مصاف ديدة بينا كشاند و نشاند.

از مرگ و جنگ و عهد و معراج گرفته تا رحلت تاريخ مظلوميت از فرق شكافته خلاصه خدا علي مرتضي(درود خدا براو باد). رمضان ماه رويدادهاي مهم تاريخي است در بستري از خوف و رجا و تلخ و شيرين روزگار نخستين. ماه نامه هاي اهل كوفه براي حسين(درود خدا براو باد) و رحلت خديجه كبري ام المومنين،ماه مراسم عقد اخوت و ولادت امام مجتبي(درود خدا براو باد) ماه معراج و جنگ بدر، ماه فتح مكه و غزوه تبوك؛ و بالاخره ماه شهادت اول مظلوم عالم اميرالمومنين(درود خدا براو باد).

رخدادهاي روز اول :
مرگ مروان
در اين روز در سال 65 ه‍ مروان بن حكم در سن 81 سالگى در دمشق به دركات جحيم شتافت ، و مدت خلافت او 9 ماه بود.

مروان پسر حكم بن ابى العاص بود و به ((وزغ بن وزغ )) ملقب گرديده بود. او و پدرش مورد لعن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) واقع شدند، حتى عايشه به مروان گفت : شهادت مى دهم كه پيامبر (صلى الله عليه و آله ) پدرت را لعن كرد در حالي‌كه تو در صلب او بودى .

 

جنگ تبوك
در اول ماه رمضان سال 9 ه‍ جنگ تبوك به وقوع پيوست. اين جنگ را فاضحه نيز مى گويند، زيرا منافقين مدينه و كسانى كه قصد كشتن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) را در عقبه داشتند رسوا و مفتضح شدند.
به لشكرى كه در اين جنگ شركت ((جيش العسره )) مى گويند، زيرا در سختى و زحمت فراوان ، با اينكه ايام جمع آورى محصول بود به جنگ رفتند.

وفات حضرت نفيسه
در اين روز در سال 208 ه‍ زاهده عابده حضرت نفيسه خاتون (عليها السلام ) دختر حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب (عليهم السلام ) در مصر وفات كرد.
شوهر آن حضرت اسحاق مؤ تمن پسر حضرت صادق (عليه السلام ) بوده ، و از طرف مادر منتسب به آقا قمر بنى هاشم (عليه السلام ) است.
حضرت نفيسه (عليها السلام ) براى خود قبرى كنده بود و پيوسته در آن قبر نماز مى خواند و ختم قرآن مى نمود.

روز سوم :

رحلت شيخ مفيد
رحلت فقيه متكلم محمد بن محمد بن النعمان معروف به شيخ مفيد .
شيخ مفيد در بغداد وفات يافت و به واسطه علو و جايگاه علمي او شيعه و سني براي او گريستد.

روز چهارم:

مرگ زياد بن ابيه
زياد بن ابيه در سال 53 ه‍ در كوفه به هلاكت رسيد. او مشهور به زياد بن ابيه ، زياد بن امه ، زياد بن عبيد، و زياد بن سميه است ؛ و چون پدر زياد از كثرت معلوم نبود به او زياد بن ابيه مى گفتند.

روز دهم:

1. آمدن نامه هاى اهل كوفه براى امام حسين
در سال 60 ه‍ جمعى از كوفيان نامه هاى مردم كوفه را براى امام حسين (عليه السلام ) آوردند. كه از جمله نام سليمان بن صرد و مسيب بن نجبه و رفاعه بن شداد بجلى و حبيب بن مظاهر و جمعى از شيعيان آن حضرت در آنها بود، كه توسط عبد الله بن مسمع همدانى و عبد الله بن وال خدمت امام (عليه السلام ) آورده شد.


2. وفات حضرت خديجه
در اين روز حضرت خديجه كبرى (عليها السلام ) از دنيا رحلت فرمودند. اين قول بنابر نقل 45 روز بعد از رحلت جناب ابوطالب (عليه السلام ) است.
آن حضرت نخستين همسر پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بود، و تا خديجه (صلى الله عليه و آله ) زنده بود نبى گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله ) همسرى اختيار نفرمود. سبقت به اسلام و خدمات او به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) زياده از آن است كه ذكر شود. در فضيلت آن حضرت همين بس ‍ كه والده مكرمه حضرت صديقه طاهره (عليها السلام ) است ، و همه ذرارى پيامبر (صلى الله عليه و آله ) به ايشان منتهى مى شوند.

روز دوازدهم:

مراسم عقد اخوت
در اين روز در سال اول هجرت رسول گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله ) بين اصحاب خود عقد اخوت بست و امير المؤ منين (عليه السلام ) را برادر خود گردانيد.

روز سيزدهم:

مرگ حجاج ثقفى
در سال 95 ه‍ در چنين روزى ظالم سفاك پليد حجاج بن يوسف ثقفى به هلاكت رسيد. او در زمان وليد بن عبد الملك در شهر واسط با مرض آكله در شكمش به درك واصل شد.
عده زيادى از دوستان و شيعيان امير المؤ منين (عليه السلام ) را شهيد كرد، از جمله كميل بن زياد نخعى ، قنبر غلام امير المؤ منن (عليه السلام )، و...را مي توان نام برد.

روز پانزدهم:
1. ولادت امام حسن مجتبى

شب نيمه ماه رمضان سال سوم ه‍ دومنين امام شيعيان حضرت ابو محمد حسن بن على بن ابى طالب (عليه السلام ) در شهر مدينه به دنيا آمد.
القاب آن حضرت : سيد، سبط، امنى ، حجت ، بر، نقى ، زكى ، مجتبى ، زاهد

روز هفدهم:
1. معراج پيامبر
معرج پيامبر (صلى الله وعليه و آله ) پنج سال بعد از بعثت در چنين روزى واقع شده ، و آيه سبحان الذى اسرى بعبده ليلا من المسجد الحرام الى المسجد القصى ... در اين باره نازل شده است .

2. جنگ بدر
در روز جمعه در سال دوم هجرت جنگ بدر كبرى به وقوع پيوست تعداد مسلمانان 313 نفر و تعداد شهداى آنان 9 تا 14 نفر، و تعداد كفار 950 نفر بود. مقتولين كفار 70 نفر بودند و 70 نفر را هم مسلمانان اسير گرفتند.
در اين جنگ ابوجهل نيز كشته شد. ابوجهل هشام بن مغيره مخزومى از دشمنان سر سخت پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بود. او با اينكه نامش ‍ هشام بود ولى از فرط بدجنسى و زشت سيرتى به اءبى جهل مكنى شد.

3. قتل عايشه
در شب 17 ماه رمضان در سال 58 ه‍ در مدينه ، عايشه دختر ابوبكر به دست معاويه كشته شد. واقعه جمل و كشته شدن حدود بيست هزار نفر از مسلمين از كارهاى معروف اوست .



روز نوزدهم:
ضربت خوردن امير المؤ منين

در 19 ماه رمضان سال 40 ه‍ در نماز صبح در مسجد كوفه با شمشيرى مسموم به دست ناپاك ابن ملجم منافق بر فرق مبارك امير المؤ منين (عليه السلام ) ضربت وارد شد.
در صبح روز نوزدهم بعد از اذان صبح ، امير المؤ منين (عليه السلام ) وارد مسجد شد و مشغول نماز شد. هنگامى كه در ركعت اول سر از سجده برداشت شبيب بر آن حضرت حمله ور شد، ولى شمشيرش خطا كرد. بلافاصله ابن ملجم لعنه الله حمله كرد و شمشير او فرق مبارك آن حضرت را شكافت و محاسن شريفش به خون فرق مباركش خضاب شد، و صداى مباركش بلند شد: بسم الله و بالله و على مله رسول الله ، فزت و رب الكعبه .
صداى جبرئيل بلند شد: تهدمت والله اركان الهدى و انطمست اعلام التقى و انفصمت العروه الوثقى ، قتل ابن عم المصطفى ، قتل الوصى المجتبى ، قتل على المرتضى ، قتل اشقى الاشقياء.

روز بيستم:
فتح مكه

در سال 8 ه‍ فتح مكه واقع شد. در اين فتح بزرگ تعداد مسلمانان 12 هزار نفر، و شهدا 2 نفر بودند. علت شهادت آن دو اين بود كه همراه لشكر نبودند و از آخر مكه وارد شده بودند، و لذا مورد هجوم قرار گرفته شهيد شدند.
در اين روز امير المؤ منين (عليه السلام ) به امر مبارك خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله )، براى شكستن بتهايى كه در كعبه بود، پاى مبارك خود را بر كتف شريفش اشرف مخلوقات نهاد.

روز بيست‌ويكم:
1. شهادت امير المؤ منين

امام المتقين امير المؤ منين (عليه السلام ) در شب بيست و يكم ماه رمضان مقارن طلوع فجر به شهادت رسيد، در حالى كه از سن مبارك حضرتش 63 سال گذشته بود. در بيستم ماه رمضان اثرات سم در پاهاى مبارك امير المؤ منين (عليه السلام ) ظاهر شد و پاهاى مبارك ورم كرد. در شب بيست و يكم اثر زهر بر بدن مبارك امير المؤ منين (عليه السلام ) بسيار شد. حضرت فرزندان و اهل بيت خود را جمع كرد و با آنها وداع نمود و وصيت هاى خود را فرمود. در آن شب هر چه خوردنى و آشاميدنى آوردند تناول نفرمود، ولبهاى مباركش به ذكر خدا حركت مى كرد، و مانند مرواريد عرق از پيشانى نازنينش مى ريخت و با دست مبارك خود آن را بر طرف مى كرد.

روز بيعت با امام مجتبى

در اين روز مردم پس از شهادت امير المؤ منى (عليه السلام ) با امام حسن (عليه السلام ) بيعت كردند.

قتل ابن ملجم
برخي معتقدند ابن ملجم ملعون 27 رمضان به درك واصل شد، اما عده‌اي از مورخان نقل كرده‌اند در روز بيست‌ويكم ابن ملجم با يك ضربت شمشير به جزاي خود رسيد.

روز بيست‌وسوم:
نزول قرآن
شب نزول قرآن است و به قولى در شب 24 ماه رمضان بوده است.

روز بيست‌وچهارم:
مرگ ابولهب
در اين روز و به قولى در 25 ماه رمضان ابولهب به درك واصل شد.

روز پاياني:
دعاى باران توسط پيامبر

در ماه رمضان سال ششم هجرى قحطى شديدى در مدينه رخ داد، كه پيامبر (صلى الله عليه و آله ) طلب باران كردند و باران آمد.