به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، سيلى عظيم در مكه و داخل مسجدالحرام روانه شد كه در آن واقعه چهار هزار و دو نفر غرق شدند، روز بعد تمام عرض خانه خدا و نصفى هم از طرف طول منهدم شد.

در روز سه شنبه سوم جمادى الثانى سال ۱۰۴۰، مابقى خانه خدا را به جز حجر الاسود منهدم كردند و دوباره محكم ساختند. كسى كه اساس آن را ساخت سيد زين العابدين كاشى، شاگرد ملا محمد امين استر آبادى بود. ايشان در اين باب كتابى نوشته موسوم به «مفرحة الانام فى تأسيس بيت اللّه الحرام». ايشان آخر الامر به دست اهل سنت شهيد شد.

او در آغاز رساله خود چنين نوشته است:

روز چهارشنبه، نوزدهم شعبان ۱۰۳۹، سيل عظيمي داخل مسجد الحرام شد و آب به درون كعبه شريفه درآمد، به قدر قامت فقير و يك شبر و دو انگشت… و خرابي بسيار درمكه معظمه واقع شد وچهار صد وچهل و دو نفر در سيل هلاك شدند؛ از آن جمله معلمي با سي طفل در مسجدالحرام بوده وسيل ازابواب مسجد داخل مي‌شده، نتوانستند كه بيرون آيند و كسي نيز نتوانست به ايشان رسيد و آب از سر ايشان گذشت…

وي سپس شرحي مبسوط از چگونگي مسجد الحرام و تجديد بناي ديوار كعبه و نقش خود و شخصي به نام حسين ابرقوهي در آن بيان كرده است.

درواقع، قرار گرفتن كعبه در امتداد وادي ابراهيم، سبب مي‌شد تا سيل به آن آسيب رساند. در اصل، مسير سيل يا به عبارتي مسيل همان طريق (راه) مسجد الحرام است كه آب را به سمت حرم سوق مي‌دهد. پيش از اين، از زمان صدر اسلام، در محل مسجد الرايه كه آن را مسجد الردم الأعلي مي‌ناميده اند، سيل بند ساخته مي‌شد. با اين حال، بيشتراوقات سيل به سوي مسجدالحرام سرازير مي‌گشت وآن رامملو از آب مي‌كرد.

گفتني است، كعبه پس از بناي آن در سال ۱۰۴۰ تاكنون، تنها اصلاحات جزئي، بر روي آن انجام گرفته و تعمير شده است.