کعبه نشانه هایی از بهشت دارد؛ از روایات چنین بر می آید که حجر الاسود از بهشت نازل شده و کعبه مکانی بوده که در آنجا خیمه ای بهشتی برپا شده و منطقه حرم، درخشش عمود آن خیمه بوده است.

کعبه یادآور بازگشت انسان به بهشت موعود است.در زیارت کعبه حاجیان از هر سو گروه گروه،لبیک گویان به مقصد نزدیک تر شده و با وصول به آن، پروانه وار به گرد آن می چرخند.

سخنران این همایش حضرت حجه الاسلام و المسلمین نوبری در میان انبوه زائران حج تمتع گفتند : اخلاق حج از مهمترین هدف انبیای الهی و اصلاح نفوس بشری می باشد و مهم ترین برنامه مذهب، تربیت اخلاقی انسانها است و حج یک برنامه تربیتی است که می تواند با آموزه های سازنده خود، انسانهای کاملی بپروراند و پیامهای اخلاقی فراوانی، برای حج گزاران داشته باشد. اگر حج به صورت صحیح و دقیق انجام شود روح انسان را لطیف، اراده او را قوی، نفس وی را پاک و منزه و غرایز او را تعدیل و کنترل می کند.

وی در ادامه خطاب به زائرین بیت ا.. الحرام گفت نرم خویی و پرهیز از سخنان زشت و ناروا ، فرو خوردن خشم و عصبانیت و کلام مودبانه و حتی تحمل اذیت و آزار دیگران ، از جلوه های اخلاق خوش و نشانه های حج و گزار عارف است. فروتنی و تواضع در محضر خدا و دوری از تکبر، خودپسندی و غرور از حکمت ها و اسرار نورانی حج است و می توان گفت جوهر حج و حکمت مهم آن افتادگی و خشوع و خضوع و اظهارنداری و بیچارگی است که در طول سفر باید بروز یابد.

وی همچنین توبه و آمرزش گناهان را از راه های مهم کسب مکارم اخلاقی و بازگشت به سوی خداوند دانست و گفت : توبه موجب آمرزش گناهان و بخشش عاصیان و انس و تقرب و پاکسازی درون است. و در هر زمان و مکان می تواند با توبه واقعی به سوی خداوند بازگردد.

حجه الاسلام نوبری تقوا را موجب پرهیزگاری، خویشتن داری، پرهیز از گناه و پروا داشتن از خدا دانست و گفت انسان مومن در هر حال باید متقی و پرهیزگار باشد و از نافرمانی بپرهیزد و معصیت الهی را کوچک نشمرد. و همیشه ذکر و یاد دائمی خداوند و دوری از غفلت و فراموشی، را از صفات برتر مومنان و صالحان است و انسان در تمامی مراحل زندگی باید ذاکر آفریدگار خود باشد.

ایشان در قسمتی از سخنان خود اظهار داشتند  اسرار عرفانی و معنوی حج از ابعاد مهم و توجه برانگیز حج  است.و یکی از حکمت ها و فلسفه های مهم حج توحید و معرفه الله است.یعنی در این سفر مهم، شناخت و علم خود را درباره صفات و اسمای الهی فزونی می بخشد و حج گزار پس از سر دادن ندای توحید و معرفت حضرت حق ، سفر به سوی خدا و سلوک عرفانی را شروع می کند. حج سیر انسان به سوی خداوند است که با هجرت از خلق آغاز می شود و او می بایست این آمادگی را در خود ایجاد کند که تعلقات را بگسلد و خانه و کاشانه و کارها را رها کرده و یکباره به سوی دوست هجرت کند.