مشعرالحرام يا مُزْدَلفه
حُجاج در راه بازگشت از عرفات به سوي مکه، از وادي مأزَمَيْن مي گذرند که ميان دو کوه است.
مأزم به معناي راه تنگ و به عبارت ديگر، تنگه است، اين اشاره به دو راه رفت و برگشتِ تنگِ اين ناحيه دارد. حاجي با عبور از اين وادي، به مزدلفه يا سرزمينِ مشعر الحرام مي رسد و در سويِ ديگر مشعرالحرام; يعني سمت منا، وادي محسِّر قرار دارد که با گذر از آن واديِ کوچک، وارد منا مي شود.
محدوده مزدلفه با تابلوهاي بسيار بزرگي معين شده و با جمله بداية مزدلفه يا نهاية مزدلفه مي توان حدود آن را شناخت.
نامگذاري اين نقطه به مزدلفه، يعني محل ازدحام مردم، به دليل اجتماع تمامي حجاج در شب دهم ذي حجه در آنجاست. خداوند در قرآن از اين سرزمين ياد کرده است:
" لَيْسَ عَلَيْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکُمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفات فَاذْکُرُوا اللهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْکُرُوهُ کَما هَداکُمْ وَ إِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضّالِّينَ * ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفاضَ النّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللهَ إِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ " .سوره بقره : 198
متن نوشتار برگرفته از کتاب آثار اسلامی مکه و مدینه نوشته رسول جعفریان